خشم نسل Z: قیام جوانان علیه نابرابری جهانی

موج اعتراضات نسل Z از مراکش تا اندونزی، ریشه در بیکاری و نابرابری عمیق دارد. این جنبش، با ابزارهای دیجیتال، نخبگان را به چالش می‌کشد و آینده سیاست را تغییر می‌دهد.

نسل Z، متولدین ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲، با نرخ بیکاری ۱۵-۲۰ درصدی روبرو است. این آمار، بیش از میانگین جهانی، خشم آن‌ها را شعله‌ور کرده است. در مراکش، اعتراضات از ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵ آغاز شد. گروه ناشناس Gen Z 212، از طریق دیسکورد، هزاران جوان را بسیج کرد.
آن‌ها خواستار اصلاحات در آموزش و بهداشت هستند، جایی که بودجه ناکافی، دسترسی را محدود کرده است.
خشونت اخیر، با کشته شدن سه نفر، نشان‌دهنده عمق ناامیدی است. دولت با دستگیری‌ها پاسخ داد، اما این سرکوب، آتش را شعله‌ورتر می‌کند.
در اندونزی، اعتراضات بدون رهبر مرکزی، از اوایل ۲۰۲۵ شدت گرفت. دانشجویان و رانندگان موتور (ojol)، علیه تورم و فساد اقتصادی قیام کردند.

اقتصاد رو به وخامت، با نرخ بیکاری جوانان ۱۸ درصدی، فشار را افزایش داده است. شبکه‌های اجتماعی، مانند تیک‌تاک، نقش کلیدی در هماهنگی ایفا کردند، اما ریسک سانسور دولتی را به همراه دارد.

ریشه‌های مشترک این اعتراضات، جهانی است: نابرابری پساکرونا، تغییرات آب‌وهوایی و فساد نخبگان. نسل Z، با دسترسی به اطلاعات دیجیتال، مدل‌های سنتی قدرت را رد می‌کند. این جنبش به ماداگاسکار، کنیا و فیلیپین گسترش یافته، جایی که دولت‌ها با انحلال کابینه پاسخ دادند.

پیامدها دوگانه است: از یک سو، فشار برای اصلاحات اجتماعی؛ از سوی دیگر، خطر تشدید خشونت و قطبی‌سازی. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند این موج، سیاست نسل بعدی را شکل دهد.
در نهایت، صدای نسل Z نه فقط اعتراض، بلکه تقاضای عدالت پایدار است.

منبع